Çoğu gece bastırılmış bazen de firar etmiş bir çığlığım ben.
Defalarca tövbe etmiş, her defasında asılsız bir durgunluğa yenik düşmüş bir günahım ben.
Ayşe'nin hatta Fatma'nın bilinciyim ben.
Belki bitmez bir suskunluğun, belki iç uğultularımın ve durdurulmaz hazlarımın esiriyim ben.
Ne olursam olayım bir kulum ben.
Gecenin karanlığında bitmez bir kalp çarpıntısı içerisinde ve huzursuz bulunmamdir beni kul eden.
Belki de bu amansız hastalıktır kulluğa bedel.
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta