Pandora'nın Yemini Şiiri - Pınar Karasakal

Pandora…
yeminin varsa kalmaya…tutmalısın…
bu sağır yüreği aşka inandırmalısın…
yarının tereddütünü içimden silip atmalısın…
yeminin varsa kalmaya…
kalmalısın…
ya da gideceksen…
arkanda hiçbir iz bırakmadan…
güneşin batışına, karanlığa aldırmadan…
yola koyulmalısın…
karşına canavarlar çıktığı zaman…
korkmamalısın…
onlara niçin yola çıktığını anlatırsan…
çığlıkları, şarkılara dönüşür…
sevginle, cesaretle karşılarında durmalısın…
Pandora…
yeminin varsa kalmaya…tutmalısın…
seni kovsalar da, direnmeli, savaşmalısın…
her savaşın sonunda kendinle, şehrinle barışmalısın…
bir gün gelip, düşmanın dostun olabilir…
asla unutmamalısın…
Pandora…eğer her şeye rağmen…
gideceksen…
şimdi, bu gün, sonra ya da daha sonra değil..
gerçek aşkı bulduğunda…
yola koyulmalısın…
aşkın ne olduğunu seyyahlara sorarsan;
yanılırsın…
hancılara sorarsan;
oyalanırsın…
haramilere sorarsan;
çaldırırsın…
aşkın ne olduğunu…pandora’nın kendisine sormalısın…
cevabını bulduğunda…kendini de bulmuş olacaksın…