Pandomime Şiiri - Özdemir Ünler

umursanmadı pandomimci
komikti
omuz attı
kaldırımdan geçen
herbir yabancı
kısacık paçaları
birşeylerin imasında
sallanan kolları bacakları
komikti
gözyaşları maviydi
ve yanaklarından
süzüldükçe renk degiştiriyordu
topraga düştügünde
kankırmızısı oluyordu
oysa yıllarca haykırmıştı
aglamış bagırmıştı
anlatmak istedigi
birşeyleri vardı
umursamadınız
sizde kaldırımdan geçenler gibi
acısını kendini boyayıp
sessizce anlatacaktı
buna ihtiyacı vardı
belki böyle anlatabilirdi
içindeki acıyı öfkeyi
komikti
gözyaşları mavi
uzaklaştı
uzaklaştı
umursamadınız..