Pandomim 2 Şiiri - Özkan Faruk Özkara

PANDOMİM -2

İsmi lazım değil
Bu aralar herkesin dilinde zaten.
Anlamından habersiz tüketseler de
Sonu hep aynı biten bir masalın geçiş sancısıydı
A ş k.

*
Birde bir deli el salıyor
Ayrılık sonrası gidenlere
Bağrından kopan ne varsa
Biraz sevgi
Ve de biraz kişiliğinden…

Karantina bölgesinden farksız,
Bir yalnızlık çevreliyor bedeni.
Yalnızlıktan dem vuruyor hayat..
Aldırma alışmalısın diyen
Birde iç sesi…

Kafa tası çatlamıştır,
Ve de çatıdan düşen her yağmur tanesi
Bardağı taşıran son damla gibi
Düşerdi aslında
Yalnızlaşan bedenime.
Aldırış et artık
Tak etsin diyen birde anılar var tabi
Ve her biri sıkıyor beynime,
Birde kalbime..

Sen aldırış etme eyvallah..
Nasıl olsa hepimiz birer geçiş sancısındayız
Senin her başlangıcın da
Aşktan önce bir nokta gelirdi
Ve her şey başladığı gibi bitermiş
Tekrardan hatırlattın

Ben mi?
Ben şuan kendimden geçtim
Kendimi sensizlikle baş başa bıraktım.
Görüşmek üzere…