Eskiden bir huyum vardı,
uyumadan önce
başımı yastığa kafamı hülyalara vermeden önce,
muhakkak elim kalem tutar,
hislerimin aynası olmaya çalışırdı…
O lanet virüs vücüduma gireli işler değişti…
Artık daha bir yanlızım…
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta