Pencere' n
savaşçı bir sokağa bakıyor
Sokaktan
düzinelerce ölü' n geçiyor
Parlamento' n
ölülerini takip ediyor
tekrar dirileceklerinden korkarak
Pen' ceren
ölülerinin toprak olduğunu söylüyor
Sokaklar
ölülerine tam bir güven besliyor
Parla' menton
sara' rıp sorun' uyor doğrafya' ya kanarak
Tropikal kuşak
ülkende duru' nuyor
Ülkün
ülgü 'nünde bulunuyor
iklim' in
Parlament' onun korkularını besliyor
tohum geri dönecek ağaç olarak
ağaç geri dönecek orman olarak
Bir gün gökyüzü peşine düşerse pencereni ele ver gitsin
odanda saklamayı düşünen oydu bütün savaşçı sokakları
Sevgili Penek, canım pân'cerem benim
sokak görmene izin vermeyen
tavan arasında senin odan
ölürüm elinde büyük ürk' çe sözlük kendini aramana
son' durmadan sun' durmadan bu kısık ışıkta
Kayıt Tarihi : 12.2.2017 12:58:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)