bir çığ nasıl düşer yokuş aşağı, köpürerek
tozar karlar, uçuşur melekler, eteklerinde ışık
bir anne seslenir pencerelerden,
gülümser çocuk
pembeye boyanır bulutlar, yıldızlar ürperir neşeyle
söyler yine çobanlar çılgın şarkılarını bahar ateşiyle
seni çok özledik elma dersem hemen çık;
cemre, cemre, cemre !
Kayıt Tarihi : 10.2.2020 19:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Doğa, ayaz, doğa tanrısı Pan, çocuk, bahar özlemi ve birinci-ikinci- üçüncü cemreye sesleniş...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!