Pan öldü. Ulu Pan öldü.
Ah! Eğin başlarınızı, bütün
Kızlar,
Ve örün O’na tacını.
Yapraklarda yaz yok,
Ve solmuş sazlıklar;
Bir tacı nasıl örebiliriz,
Ve çiçeksi vaatleri nasıl toplarız?
Söylememem gerek, Hanımlar.
Ölüm hep kaba sabaydı.
Söylememem gerek, Hanımlar.
Böyle boş bir mevsimde
Efendimizi alıp götürmeye
Nasıl bir neden gösterebilir ki?
Ezra Pound (1885-1972, ABD)
Çeviren: İsmail Haydar Aksoy
Kayıt Tarihi : 16.3.2009 15:53:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Pan Is Dead by Ezra Pound Pan is dead. Great Pan is dead. Ah! bow your heads, ye maidens all, And weave ye him his coronal. There is no summer in the leaves, And withered are the sedges; How shall we weave a coronal, Or gather floral pledges? That I may not say, Ladies. Death was ever a churl. That I may not say, Ladies. How should he show a reason, That he has taken our Lord away Upon such hollow season?
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!