Yüzünü hatırlamak yeşertir kabuğumdaki tohumları
Rastgele saçılmışlar suretime
Hep dersin çok güzelsin
Sonra gönlümdeki demetlere çiçekler yetiştirirsin
Bana dair güzellikleri,
Sen her şey gibi, onları da bilirsin
Şimdi bizi anlatayım, duyanlar herkese yetiştirsin
Kahve kokusu ve hanımelleri
Yeni aldığın tütsünün buharında tentenesi
Yaralarım bile güzel sen onları sevince
Sonra hayatımızın debdebesi
Hep sırnaşırım varlığına ve sevmek bizi, saçlarındaki bukleleri
Sence görmek dünyayı çok efsunlu, öylesine sihirli
Aniden belirip sızan içime ufak tefek neşelerini
Öpüp koklasam ve sarsam pamuklara,
Bu olacak arzularımın en değerlisi
Hepsi çok güzel şeyler
Bizi sevmek çok güzel şey fakat
Bazen gelince huzurumuzun aritmi
Varolmak bana güç verirken tezatlık ya;
İçimdeki yıkımlardan korkuyorum.
Delirmiş kızın yarım aklı, çok şiddetli
Çünkü sana dair şeyleri kirleten herkes ve her şey
Yok olmayı hak ediyor, bulandırıyorsa dehşetle bizi
Aşkımın şiddeti kıyım yapmaya beraatini belirtti
Hakimin tek haklı sebebi sensin, bana öyle söylemişti
Bir kibrite bakar alev aldırmam içine girenleri ve kirletenleri
Üzüyorsunuz dememe rağmen yüzlerine
Meraklıyım sanırım zihnimde ip atlıyor kızı komşunun aksine
Bunlardan sanırım öğrendim yeni bir kelime; sensedim
Sen sen ol aklımı sende bırakma dedim
Demelerime rağmen kırıyor
Yetinmeyip duvarlar örüyorlar ve sıra şimdi bizde sanıyorlar
Sanmak bizi; o sorun, bu sorun, bu nasıl oyun
Bir şiir kitabı aldım ve uzandım endişelerimizin üzerine yüzü koyun
Tek istediğim senlerden ruhuma sımsıkı ilmekler koyun
Beklentileri ciddiyetle korkunç
Ciğerlerim saçmalıklar dolu ve kalbimizin damarları kulunç
İlgiyle sevmenin psikiyatristinden randevum var
Sorucam mümkün müdür yoksa deli miyiz doktor şimdi bizi avut!
Herkese ve her şeye rağmen
Biz çok güzeldik, hepsini unut.
Kayıt Tarihi : 14.11.2022 15:51:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!