Dibi boyunca travertenlerin, hakemin bir gizil giriş kapısından;
Sıkıca fokur fokur bitki örtüsü ulemasının, doğru öbeğinden;
Bir cennet var olmalı o yer, bambisi eksik tek fark olunan.
‘Kutbun Son Kutup Ayısı’ canlı pati atıyor hala, dolaşır bazen.
Dönence-semazen, Selimiye gezegeninde minareler fır dönen.
Bu gökkubbenin altında ve içinden doğru gölgeli giriş kapısının;
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta