Otuz yıl öncesine gittik geçen gün,
Ah, kelli felli göbekli adamlar!
Aynı sıralarda değil miydik daha dün.
Ne çabuk savurdu yıllar bizleri?
Yüzümüzde hayatın derin izleri.
Zihnimi zorluyorum çıkarmak için,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
güzeldi... severek okudum....tebrikler dost
PAMUKELİ…
İlk anda, “pamuk eli” gibi algıladım şiirin başlığındaki “Pamukeli Ruhu” ibaresini.
Güzel dostum, ta yıllar öncesine dönmüşler. Hem de ortaokul yıllarına. Hem de çok değerli öğretmenlerinden birkaçı da olmak şartıyla, eski okul arkadaşlarıyla…
Çok güzel bir buluşma gerçekleştirmişsiniz. İmrenilecek ve yaşanılası bir durum. Helal olsun, bu dostluğa bu ruh güzelliğine.
Dediğin gibi, ortaokuldan sonra lise ve üniversite…
Hatıraların takılı kaldığı zaman dilimi, ilk delikanlılık çağlarının yaşandığı ortaokul yılları…
Çoğu ilkokul’u unutmaz, ama ilkokul saflığın sembolü gibidir. Ortaokul daha benleştiğimiz, farkında olmaya başladığımız bir dönem…
Gerçekten unutulamayacak bir dönem.
Muhittin Bey, ne mutlu ki, hatıralarınızı birlikte yeniden yaşamışsınız ve yeni hatırlarla ve en güzel duygularla “buluşmak üzere” ayrılmışsınız.
Güzel ve etkili bir anlatım olmuş efendim.
Sevgi ve saygı rüzgârları esenliğiniz olsun.
Dostça ve sağlıcakla…
“GERÇEK DOSTLAR BİRLİĞİ”
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta