Adana'nın kara sıcağında pamuk ırgatlığı yaptığımız yıllardı. Daha on beşinde bıyığı terlememiş bir çocuktum.
Babamı kaybetmiş, ölümün ne demek olduğunu henüz öğrenmiştim. Ama yoksulluğun ne demek olduğunun halâ farkında değildim anlaşılan.
Yedikardeş, bir annem, bir anda bütün zor şekli ile fakirliği tanıdık. Annem evin reisi olmuş, bildiği tek iş olan pamuk toplamaya ailecek bizleri de götürüyordu. Beyaz altını toplamak için henüz güneş doğmadan traktörlerin römorklarına komşularla birlikte,
Çocukların bağrışmalarıyla doluşurduk.
Kardeşlerim, sabahın ayazında annelerine biraz daha sokularak ısınmaya çalışırken, küçüklerin gözlerinden hala bitmeyen uykuları akardı.
Pamuk tarlasına vardığımızda elçi başı elindeki düdüğünü büyük bir keyf ile çaldığında
Hepimiz yarış atı gibi beyaz altına hücum ederdik. Birazdan güneşin yakıcı sıcağı üzerimizde dans etmeye başlar, hepimizin alnından sicim sicim terler boşalır, üzerimizde kırlangıçlar sürekli pike yaparlardı. Ne kadar fazla pamuk toplarsak o kadar çok para kazanacaktık bilinçle pamuklara hücum ederdik.
Yorgunluğu, samimiyeti, çalışmayı ve paylaşmayı pamuk tarlasından öğrendik. Harallara basılan pamukları tarttırıp, elçiye kaç kilo topladığımızı yazdırdığımız zaman en mutlu olduğumuz andı bizim için.
Öğle saatinde bütün ırgatların toplanarak yediğimiz yemekleri unutmak mümkün müydü? Ya yumurta ya patates haşlaması en popüler yemeklerimizdi. Domates ve soğanda az kahrımızı çekmedi, onları da unutmadık.
Akşam, yine bir düdükle biterdi pamuk toplama işleri, yine traktörlere doluşur evlerimizin yollarını tutardık. Eve varınca birer sedirlere yorgunluktan sızıverir, uykuya dalardık zamanlar tanıdık hepimiz yorgunluğu, gelecek kaygısını ve açlığın ne demek olduğunu. Aç kalmamak için çalışmak gerektiğini öğretti bize bu pamuk tarlaları.
O zaman tanıdık okumanın önemini ve herkes gibi güzel yaşamanın bizimde hakkımız olduğunu.
Hep beraber gittiğimiz pamuk toplama günleri
Bizlere, çocuk yaşlarda birliği, beraberliği ve hep birlikte mutlu olmayı da öğretmişti. Ama doğrusunu demek gerekirse, çok şeyler öğretti pamuk tarlaları.
Kayıt Tarihi : 20.1.2021 08:26:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
hem de 3 yaşında kaybetmiştim. O zaman
sigorta-migorta da yok maaş mı bağlanacak.?
Felaket..Ama Rabbim yardım eder.
TEBRİKLER SAYIN DENİZ
TÜM YORUMLAR (1)