Sessiz sedasız gittin adam, beni yürümeyi korktuğum sokaklarda bıraktın, kıyamadığım saçlarımı kesip atacak kadar acı bir vicdan bıraktın, onlarca dal sigara yaktım, onlarca kül düştü yüreğimin en içindeki keskin yaraya, gurur sessiz bir acı olup kaldı içimde, göz göze gelsek yine, acım tutsa kederi'nin elinden, derin derin sussam, sende baksan yine ela ela, belki anlarsın içimden dilime dökülmeyen onca söylenmeyenleri onca acımı...
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta