Pamuk Prensesim Şiiri - Serkan Arslan

Bilmiyordum adını güzel gözlüm
Ama prensesim diyordum sana
Gözlerine vurulmuştum birde inci dişlerine
Gülüşünle ışık saçıyordu adeta
Bambaşka bir hayata girmiştim
Hayaller aleminde başbaşa
Yağmurlu havalarda dolaşırdık ya kaçamaklarda
Bir şemsiye altında ikimiz
Sarmaş dolaş sımsıcak ve ıslak
Yağan yağmur bile sevgimi anlatıyordu damla damla
Hani ilk karşılaşmamız vardı ya
Şimşekler çakmıştı göz göze geldiğimizde
Sonrasında da tadilata almışlardı bankayı
Bende kalbimi onarıyorum senle
Varlığınla kırıklarını sevginle yanlızlığımı
Muhtacım sana sımsıcak koynuna
Ne olur bırakma beni sev delice
Gecemde gündüzümde sar beni sım sıkı
Bırakma boş ellerimi ısıt tenimi her yerimi
Ömür boyu aynı yastıkda diyordu nikah memuru
Varım senle herşeyde iyide kötüde
Ölünceye kadarda varım
Pamuk prensesim benim........