bir ayrılığın ertesinden geldim
yalnızlığın kulağına adını fısıldayıp
ninni diye
uyuttum
O nu bıraktığım yerde
aşk
bakışlarından kalbine giden kıvrımlarında
yol bulurken kendine
doğacak her gün güneşiyle
gebe kalıyordu ya her gece
ha işte
geceden kalma sabahlığın
güneşin eğik ışıklarını süzerken içinde
röntgeni çekiliyordu gözlerimde
bi güzel
bi güzel
güzelleşirdin bilmeden
sevgilim,
bildiğin gibi değilim şimdi
seni düşünüp
O nu hayal ederken
bir başkasıyla sevişmek
anlatılır gibi değil .. bilesin
ama sen yine de
bile bile sin geceme
belki güneş
yeniden doğar
bir b'aşka biçimde..
İsa Kaya
Kayıt Tarihi : 2.10.2017 01:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!