Hayat; kumdan kaledir pamuk prenses
Her an tetiktesindir yıkılacak korkusuyla
Seni koruyacak cücelerinde yok bu sefer
Zehirlidir sunulan her elma…
Uzak diyarların prensiyimdir ben
Konuşan aynalar seni gösterdi bana
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta