Pamuk Prenses Şiiri - Hüseyin Sert 2

Dökülüyor renksiz sokakların akşamlarına
Gözlerim çağırıyor yağmurda eski zaman masallarını
Yıkılmış arka sokağın kapısına asma kilit asıyorum
Başka bir masal dökülüyor naylon poşetten yerlere saçılıyor
Masal torbamdan fırlıyor cüceler mısralarım ormanlara
Gözyaşlarımın gölgeleri doluyor çamur izlerini kovalıyorum
Dallarından dökülmüş güz yaprakları savuruyor rüzgâr
Çiğ sabahları kırağı yakıyor bu masallara sessizce
Anlatılmaz cahilliğimin şiirlerinden düşüyor iki nokta üst üste
Maske yapıyorum gökkuşağının palyaçoların elbiselerinden
Yedi başlı ejderhanın ruhunu yakalıyorum yıldızlara yapıştırıyorum
Faili meçhul akrep gölgesi saatlerini çalıyor kırk haramiler
Yelkovan kuşlarının gölgesi geçiyor bir masal ülkesinde
Bir peri masalında
Peri padişahının kızını öpüyorum
Düşüyorum kırmızı gülün gölgesinden yedi cücelerin içine
Yedi cücelere soruyor kötü kraliçe hangi rezidansta yaşıyor
Yazdığım kötü şiirlerimi
Arnavut kaldırımlı hangi sarayın yeşilliklerinin bahçıvanı kesiyor niye
Elinde yıldız haritasına bakıp saati soruyorsun bana pamuk prenses
Bilinmez akşamla kayboluyor şiir tozları sihrinde
Bir bulutu yakalıyorsun şiir ekerek yedi cücelerle
Grimm masallarında niye geziyor kırmızı başlıklı kız
Sende beni öpsene pamuk prenses

HÜSEYİN SERT