Teni katmerden ince yüreği katran gece
Kan yaşları süzüldü yanağından sessizce
Kelimeler yetmedi ağladı hece hece
Sarıldı bir şişeye vaat yaktı pamuk kız
Hangi demin efkârı vurduysa iliğine
Can havliyle sarıldı hayatın küreğine
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,