KOMİK YA HİKAYELERİ ( Moral Motivasyonu ) devamı
PAMUK KALE
Köyünden hiç gurbete gitmeyen bir köylü kadını kızıyla birlikte kaplıcaya gitmeyi düşünür. Bir çok kişinin ağzından duyduğu Denizli Pamuk kale'deki kaplıcaya kafası takılır ama henüz köyündeki yapılacak içlerini de bitirmemiştir. İşler bitene kadarda havaların fazla soğuyacağını düşünerek vaktiyle gitmeyi tasarlarlar. Kızının kocası yani damadının bir arabası vardır ama o da çok kalender fakir biri olduğundan kadın kocasına mazot parasını karşılamasını teklif eder. - Eşi peki der.
Nihayet yola çıkarlar ama kadının gözü hep çevrededir. Şarkikaraağaç'tan Isparta 120 km olunca iki saatte ile ulaşırlar . Buradan itibaren Denizli'de biraz daha uzak mesafededir. Giderken kadının çenesi bir türlü susmak bilmez . Çünkü gözü kuru bakliyatlar dadır. Köylü kadınları genelde kışlık yiyeceklerini yazdan hazırladığı için eksiği olsun istemezler. Başlar kızına acizlik getirmeye. - Kızım şu balkona bir bak herkes biberlerini kurutmak için balkona dizip asmışlar, daha bizimki bahçede duruyor. Kızı - Aman anne boş ver dönüşünde sende kurutursun. Anne- Kızım hele birde şu balkona bak bunlarda patlıcanları kurutuyorlar, hemde kara kara. Aradaki beyaz gibiler demi ? patlıcan yoksan deyince. Kızı- anne onlar patlıcanın iç bölümü onuda değerlendiriyorlar diye cevap verir.
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta