Pamuk ipliğine bağlanmış hayat,
Herkez bir yerden çekiyor,
Koptu kopacak umutlar,
Kimisi güneş bahçesine yıldız ekiyor,
Kimisi ağılıyor,
Kimisi gülüyor.
Martılar bile şikayetçi kuşların kanat çırpışından,
Yağmur küsmüş fıtrnaya
Güneşin koynunda ağlıyor,
Ben sensizlik bahçesinde.
Pamuk ipliğine bağlanmış hayat
Herkes bir yalan söylüyor
Herkes kimsesiz
Herkes sevgisiz ölüyor.
Herkes sevgisiz ölüyor.
Kayıt Tarihi : 22.9.2006 23:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
lise hayatımda şiire yeni bir bakışla devam etmemi sağlayan şiirim,bu şiirden sonra farklı bir tarz ve üslupla yazmaya başladım,anlam olarakta benim için önemli bir şiir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!