Pamuk Anam... Şiiri - Sibel Kılıç Sevdayeli

Pamuk Anam...

Yüreği yufkaydı pamuk tu adı
Onunla güzeldi hayatın tadı
Yemedi yedirdi aç bırakmadı
Canıma can veren bir garip sunam
Gün görmeden göçtü can garip anam

Başında yazması beyaz oyalı
Dolap kitli kaldı kapı dayalı
Zalim gurbet ayrı koydu koyalı
Bilmedim ki hangi derdime yanam
Gün görmeden göçtü can garip anam

Kız gelin ederken haber salsam da
Oğlan everirken düğün çalsam da
Aklım anamdaydı uzak olsamda
Gücüm yetmedi ki yanıma alam
Gün görmeden göçtü can garip anam

Bir bostanı vardı dibi kuyulu
Sılaya düşmedi hasretin yolu
Yüreğim üşüyor gözlerim dolu
Yokluğuna gayri nasıl dayanam
Gün görmeden göçtü can garip anam

Gurbetçi diyorlar, Sibel’dir adım
Sona götürüyor attığım adım
Anamla yan yana yatmak muradım
Şu yalan dünyanın neyine kanam
Gün görmeden göçtü can garip anam...

Sibel KILIÇ ...

01/01/2022

Yattığın yer nur
Mekanın cennet olsun canım annem...
😢😢