Pamuğuma.. Şiiri - Mavi Yağmur

sizin babanız öldü mü?
benim öldü..
son anına yetişebilmişim meğer..
koşa koşa gelmiştim oysa..
şikayet etmişti annem hiç bişe yemiyor diye..
sabah pişirmiştim en sevdiğin çorbayı..
yanında kalıcaktım o gece..
çok gördün bana bi gececik yanında kalmayı..
girdim odasına..
pamuğumu gördüm göğsü kuş gibi inip kalkıyordu..
ben rahat rahat soluk alıp verirken o ne kadarda zorlanıyordu..
meger azraille randevudaymış haberimiz yok..
ben geldim babacım dedim..
sadece gözlerini açıp kapattı bana..
su istedi..abicim su verdi..
sanki önünden alıcaz öyle kana içtiki..
söndüremedi ama içinin yangınını..
sarılıyım dedim..
dokunma birtanem etlerim acıyo dedi..
hemen çektim kollarımı..
alnı terlemiş sileyim dedim..
çok acıyor bebeğim dokunma nolur dedi..
anneme döndü..
seni çok seviyorum sultanım dedi..
sonra durdu kalkıp inen göğsü bir anda..
nefes açıcılar rahatlatmıştı..
uyudu sanırım..evet evett uyudu babacım..
uyumuş olmalı..
sonra makinaya baktım..
dümdüz bir çizgi..
bileğine dokundum..
neden ses yok..
nolur bi ufacık kıpırtı gelsin..yok..
kapıya fırladım..
doktora bağırdım..
lütfen koşun..
makinaya bişe oldu..
körolası çalışmıyor..
öldürücek babamı..
doldurdular bir anda odayı..
çıkardılar hepimizi dışarı..
bir telaş bir koşuşturma..
neler oluyor bir şeyler söyleyin nolur..
ama duyan yok..
bir ara kapınının aralığından yatağını gördüm..
beyaz çarşaf dümdüz örtülmüş..
iyi de babacım nerde diye haykırdım..
hayır lütfen söylemeyin..
altında demeyin bana..
kapıya yöneldim..
içeri almak istemediler..
nolur bir kerecik bakayım öpeyim dedim..
abicim yapma nolur bitanem diye sımsıkı kucakladı beni..
sicim gibi akıyordu gözlerinden mavileri..
nolur biraz görmeme izin versinler diye yalvardım..
öptüm baba ellerini..
girdim yanına..
araladım çarşafı yarı bedenine kadar..
babacım nolur aç o masmavi gözlerini..
bak bana yine sıcacık..
öptüm yanaklarını..
soktum pamuk saçlarının arasına parmaklarımı..
acımıyor mu etlerin babacım bak dokunuyorum..
fısıldadı dudaklarım kulağına onu ne çok sevdiğimi..
babacımm canım babacım..
bir anda oldu bu kelimelerimin anlatmaya çalıştığı olaylar..
belki on dakika..
belki de daha az bir zamanda..
asır gibi sanki ama..
ötesini hatırlamıyorum..
kendimi bi anda evde buldum..
salonun ortasına yatırmışlar pamuğumu..
metal bi kutunun içinde uyuyordu..
ufak cam penceresinden sadece yüzü gözüküyordu..
yakışıklı babam her zamanki gibi dudağına tebessümü kondurmuştu..
gözlerim hiç kapanmadı sabaha kadar..
başucunda beklerken usul usul aktı yanaklarımdan yağmurlar..
şimdi..
şimdi yapayalnız yatıyor babacım tam ondörtgündür yeni evinde..
şaka gibi herşey..
sanki odanın birinden çıkıcak..
şaka yaptım kandırdım diyecek..
hala kulağımda sesi..
ben bir nisan çocuğuyum kandırdım sizi..
offf..keşke pamuğum şaka olsa..
şimdi kimin dizine yatıcam ben..
kim okşayacak saçlarımı yumuşacık..
kim diyecek bak sende pamuk olmaya başlamışsın diye..
ve bunu derken gözlerinden kim damlalarını saçıma dökecek..
ben şimdi bayramda bir avuç toprağa mı gidicem baba diye....
çok özlüyorum..

A.G.T ekim 2010