Hurimisin, melekmi yoksa,
Aklımı çelenmi.
Sevdiğim misin, sevenim mi.
Tarif edemem seni
Sen, sensin, sen.
Pamuğum
Bakamam sağa, sola,
Yok eşin, benzerin senin
Eller yamuk, yumuk,
Sen atılmış pamuk.
Çağırıyorsun
Al beni, sar beni.
Eller gelip almadan,
Elime el değmeden,
Gözüm, gönlüm sendeyken.
Pamuğum
Çağırırsın gelmem mi,
Sevdiğin, sevenin,
Gözünde, gönlünde olmam mı,
Alıp seni sarmam mı,
Ellere yar olmadan,
Elin, elimde kaçırmam mı.
Sen varya sen
Pamuğum
Eller yamuk yumuk,
Sen atılmış pamuk.
Bende pamuğun kozası,
........ Olmam mı.
Kayıt Tarihi : 20.5.2009 01:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Çocuklarımız küçükken, bebekken hep eller yamuk, yumuk benim yavrum atılmış pamuk der severdik. Şiirleştirmek istedim ama ne kadar başarılı oldum bilmiyorum onu şairlerin yorumlarından anlarız artık. Her insanın sevdiği olduğuna göre Herkes atılmış pamuk, yeterki o pamuk kozasını bulsun.
bu güzel deyimden
güloş annenin yavrusuna
yüreğinden dökülmüş
anaç cümleler okuduk
ve birer koza olmaya sözverdik içimizden...
tebrikler...
erhan azbent
Pamuğum
Eller yamuk yumuk,
Sen atılmış pamuk.
Bende pamuğun kozası,
........ Olmam mı.
Pamuklara sarılmış sarmalanmış içimi ısıttı sanki....Güzel bir tebessüm bıraktı yüzümde.Sevgilerimle
Tebrikler...
Yüreğinize sağlık.
TÜM YORUMLAR (15)