Kalmadı sahnede cıngıllı elbisesiyle boyasından başka kimsesi
Geçti saat, bıraktı dostları, kalmadı kendinden başka seyircisi...
Ağladı kendi haline gözü yaşlı hınçırarak hüzünsü hüzünsü
Karıştı hayat sahnesi bu atmosfer ki hayattaki tek neşesi
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta