1/:
Ne zaman düğün olsa mahallede
Ya da bayram gelse daracı sokaklara
Biz çocuklara sıcacık gün doğardı
Çünkü sen de çıkagelirdin
Tin tin tin...
Aratmazdın acar keloğlanları
Ve kırmızı burunlu komik ibişleri
Hep bir ağızdan,
Bağırtırdın bizleri:
'Palyaço Pekmez, Palyaço Pekmez! '
'Bu pekmez bize yetmez.'
2/:
Sicimler sarkardı başlığından,
Ve çıngıraklı püsküller her yanından.
Türküler, şarkılar gırla giderdi.
Palyaço Pekmez o günler ne günlerdi?
Ayağın takılıp eskaza
Yuvarlanırdın mahsuscuktan aramıza
Şimdi çok gerilerde kaldın.
Daldın da çıkamadın sisli anılarımıza.
3/:
Koltuğundan gıdıklanan çocuklara,
Yine kahkahalar dağıtıyor musun?
Bilmem yalancıktan ağlıyor musun?
Söyle anılarımızın Palyaço Pekmez'i,
Afacanları yine bağırtıyor musun:
'Palyaço Pekmez, Palyaço Pekmez! '
'Bal yemez şerbet içmez.'
'Bu pekmez başka pekmez.' diye
Halkalı şekerler dağıtıyor musun?
Minik izleyenlerine hediye...
4/:
Yukarı kıvrık dudakların kırmızı mı yine?
Ve de ucu delik pabuçların kocaman mı?
Çık gel aniden anılarımızdan.
Özledik, çok özledik seni,
Palyaço Pekmez inan!
Yeniden yemek istiyoruz seni.
Kayıt Tarihi : 6.3.2006 17:44:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!