Palyaço’nun Ölümü Şiiri - Tolga Güldütuna

Ben küçük bir palyaçoyum.
İşim komedi; siz gülersiniz ve ben mutlu olurum.
Siz kızlara; bazen kalp çubuğa,
Bazen de kırmızı gül veririm,
Yalnızlığınız da yüzünüzde çiçekler açar.
Siz çocuklar; o kadar temizsiniz ki,
Bizleri çok seversiniz, çünkü sizi güldürürüz.
Biz bunlarla mutlu oluyoruz.Oysa;
Aslında yalan söylüyorum;
Siz güldüğümü sanıyorsunuz,
Oysa içim kan ağlıyor.
Bu yara hepimizin derdi,
Hepimiz aynı hayatı yaşıyoruz.
Parasızlık, yalnızlık yada başka bir üzüntü.
Yada benim yeteneğim; sınav geçememe beceriksizliği,
Hepimizin yüzünde bir sorun,
Ve birden küçük mutluluklarla mutlu olabiliyoruz.

Seratonin için çikolata yiyoruz.
Dişi görünce endorfin salgılıyoruz.
Sırf yüzümüz gülsün ve o an carpediem.
Geçici hevesler,anlık hatalar,
Düşüncesiz dakikalar,boş hayaller.
Hepsi sadece küçücük bir mutluluk için,
Aslında her şey yalan; tıpkı bu dünya gibi...
Ömür katsayın biter ve süren dolmuştur.