Kırmızı burun büyük pabuçlar
Suratları örtmüş maskeler
Uzun çubuklar
Anlamsız bakışlar
Dört fil bir ros ros – a biner mi?
Ürkerim ben sahtekârlıklarından
Birde Diamo var
Şu üzgün olan
Altıncı sahnede çıkıp ağlamaklı bakan
Pabuçları 70 numara olan…
Palyaço Diamo’yu vurdular
Ama ölmedi
Mermi gümüştü
Mermi ona yaklaşırken gülüyordu
Sızıntı vardı yeğinde
Maskesinin ardından ağlıyordu
Hayatını güldürmeye adamış
Kendi gülmeden
Hep riyakârmış dudakları
Gözleri hüzün baz
Palyaço Diamo’yu vurdular
Afişleri indi duvarlardan
Çadırlarını topladı Mandrake
Gidiyor bak
Palyaço Diamo’yu
Buraya gömdüler…
Altıncı sahneye elaman aranıyor
Birileri Ankara haber versin
Ne sihirdir ne keramet
Maskelerin ardında felaket
Bir gün olur düşer maskeler
Çakar bire bir gudubet…
Dört fil bir ros ros – a biner mi?
Biner elbet biner
İş hilede biter
İşine gelirde orda durur
Gelmese öbür yolu bulur
Bu işte hep bir çıkış yolu bulunur
Madara maskara olan unutturulur…
Palyaço Diamo’yu vurdular
Sahne arkasında duranlar
Birileri Ankara haber versin
Altıncı sahneye palyaço arıyorlar…
Kayıt Tarihi : 27.4.2006 17:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!