Bu gece oturdum ve palyaçonun resmini çizdim.
Resimde palyaço gülüyor muydu?
Yoksa ağlıyor muydu?
Bilemedim.
Sonra palyaçonun hikâyesi geldi aklıma.
Aynaya baktım
Hiç bir şey göremedim.
Palyaçonun maskesini düşüreyim dedim.
Korktum ve bana benzeyecek diye indiremedim.
Sahnede yapayalnızdı palyaço.
Etraf ise onca kalabalık.
Radyoda kederli bir ses,
Palyaçonun şarkısını mırıldanıyordu.
Peki ya bir gün palyaço ölürse...
Bu kadar adamı kim güldürecek diye
Düşünmeden edemedim...
Kayıt Tarihi : 2.6.2015 15:00:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!