Dumanıma yüzünü düşürürken
Şişe diplerinde beliriyorsun
Yitik zamanları dokuyor ten
Genzi yakan kesif nikotin
Metruk virane dökülmüş sıva
Haydi git deseniz yada gel
Gözlerinde kan
Gidiş nereye umurunda mı
Umurunda mı Lucia
Kıvrımlarına takılıp kalmış zaman
Palyaçolardan da korkunçtur
Doğrusu gülünce boyalar
Kocaman burunlar
Ayakkabılar
Bu koca sirkte dönmeliyiz
Saatler durmuş
Gözlerindeki derin boşluk
Yitik korkuları dokumuş
Donuk gülümseme
Yürümeliyiz
Palyaçolar korkunçtur
Korkunçtur değil mi Lucia
Kayıt Tarihi : 25.6.2006 12:05:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
kendine gülüyor sanıyor ayna
gülüyor ayna
gülüyor aklın ürettiği ne varsa
Tanrım, ne korkunç!...
Kutlarım, esin veriyorsunuz.
yabancılaşma'dan...
Palyaço'dan başka kim var ki
maskesiz dolaşan?..
İnsanın gerçek yüzü müdür
ya da yüz yüze gelmek midir
gerçekle yoksa
asıl korkunç olan?!.
Şiir dolu günler dileğiyle...
Muammer Erturan
Palyaçonun Gözlerinden Baktınız mı Yaşama?
Kocaman burnuna
Kocaman ayakkabılarına
Yüzüne çizdiği mutluluğa bakıyordu
Hâlâ anlamamıştı
Beklediği hediye gelmemişti işte
Küscem şimdi ,dedi çocuk
Dudaklarını büktü
Eğildi
Yanağına bir buse verdi
İşte hediyen, dedi
Bildi
Güldü çocuk
Duyduğu annesinin sesiydi
İrkildi palyaço
Korkunç olan hayatın kendisiydi
Şiirle ve dostça...
Gülgün Çako
TÜM YORUMLAR (15)