Palyaço Şiiri - Efecan Özkurt

Gece olur evine dönerdi palyaço
Pek ciddiye alınmazdı
Bir cigara yakar
Geceye, yıldızlara karşı tüttürürdü

Kimse duymaz, anlamazdı bizim palyaçoyu
Sözler dilinin ucuna gelir, dudakları büzülürdü bazen
Hem realist, hem hayalperest
Kalbini elinde taşırdı

Derdini söylemez içerdi tek başına
Yolu düşmüş bir gün durağa
Ne kalabalık ama
Sıra gelmemiş ona

Nice sahneler, oyunlar görmüştü oysa
Biraz meczup, biraz maşuk
Ah seni gel-git akıllı!
Yüreği nasılda heyecanla atıyor ilk günkü gibi

Kendine gel oğlum, son perde başlayacak birazdan...