Paltonun Kocaman Düğmeleri

Sessizliğin gözlerimi bağlıyor
İşenceye götürürken
Kollarımı kelepçeliyor

Saçlarınla düğmelemişsin kalbimi
Bakışların değdiği yerden çok uzakta
Yüzüne dokunsam bana bakman için
Tepeden tırnağa süzeceksin beni
Kefenimin ölçüsünü alır gibi

Yarım yamalak bir düştü benimki
Karanlık dünyama asılan bir yarım ay

Oysa sessizliğin evrenin felaketi
Titrek yıldızlar tek tek düşecek bu sessizlikten
Alışığım oysa yıldızlarla üşümeye
Sabahsız gecelere
Sise dumana
Zalim zamana
Kahrolma benim için
Ahbabız bu acılarla kendimi bildim bileli
Oflayıp puflama sen de rüzgar yetiyor
Bacalarda dumanlı biir türkü tutturmuş baksana
Olmazsa bu bu sevda omaz o kadar
Gençsin benden güzelsin
Çabucak unutursun

Zor olacak ama bu kez unutmak
Kar geliyor
Süslü bir spikerden duydum
Buzdan önce geldi sessizliğin
Bu beyaz sayfalara
Sözcüklerin düşmesi gibi
Teker
Teker
Kar taneleri değecek
Saçlarına değen ellerime
Hatırana saklanmak mümkün olsaydı keşke
Gizlenebilseydim ayrılık canavarından
Orman gözlerinin kuytuluklarında