dinle kendini kanayan uzaklığın adıyla
kibre dönen yorgunluğuyla gözlerinin
usulca bas vicdanıma
yenilgiye teyellenen çıkrığında uyruğumun
gayrı meşru zaferlerle gir tenimin burçlarına
beni simasını yitirmiş kavimlerin helak fısıltılarıyla
çamurlu tırnaklarıyla kuşların
kutsallığına sinen ayet bil
tozu alınmış çöl kuşkusuyla
rahle üzre saten eliflerle sına
ve de ki
tırnaklarını kemiren şerhiyle mürekkebin
çoktan mimlendi göğsüne kalyonlarını gömen yüzüm
tüm emirlerin zahit kutsallığında
hiçbir kuşku yer bırakmıyor sözümdeki tınıya
palmira
esrarengiz kimliğimle bağdaş kuruyorum alnına
sarkofajlara sığmayan sanıyla cebrinin
hükmünü yitiren kara urbalarınla ört zihnimi
arami gözlerimi arala ve
celladına göz yuman katlimi sapkın bir nebeviye ula
beni binyıllardan taşan öfkenle
soyunup durduğum suyuyla ölümün
küfrana yun anla
tüm söylencelerin biat çılgınlığında
hiçbir gerçek yer bulmuyor kavmimin ruhunda.
Kayıt Tarihi : 27.6.2017 11:49:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
''Unutuşun Gizil Sığınağı'' kİtabından alınmıştır
