I
yalın küçük ayaklar
kınaları parmak uçlarına uzanan
kargış örselenmiş ahengi yenginin
gözlerine inen perde şakayık dinginliği
kanayıverdi ülke sonra
çıt çıkarıyordu zangoçlar
yırtarak sessizliğini tedmür’ün
kervanlar seğiriyordu ardından
kan kusuyordu gülü bülbülün
II
çarşının ortasına serilen şen musalla
yağlanmış göğsü döngül cinnetin
güldü ıslatarak dudaklarını
ey palmira
ben ki annenizim kadını
gecelerce okşanan kimsesizliğin
şimdi burada bu kanlı meydanın
bağrında yazgıma çağırdım ölümü
gördüm güldüm ilendim
tenime yazdım tarihin hükmünü
ve sen altın zincirleriyle bileklerimi
okşayan güçlü ulu eskil roma
ebedi olamayacaksın kanımda
Özenç Esen
Kayıt Tarihi : 27.6.2017 11:59:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
''Unutuşun Gizil Sığınağı'' adlı kitabından alınmıştır.
