Palavra Şiiri - İsmail İyidil

Bir dürümcü ekmeğine dolanır gibi
Az limonlu bir salatanın
O ki tat olsun diye katılmış
Lezzetine varılması imkansız
Varoluş amacına aykırı
Bir kayboluş hikayesine dönen
Kısa bir lezzetti tattığım
Hayatın her karesinde
Figüran oynadığım
Kocaman avlulu bir sürgün yeri dünya

Gelenler gideceğinden emin
Nasılsa geç giderim hesabıyla
Sıkı sıkı yaşamakta
Bir yanda dostlar kıraathanesi
Yanında arkadaş meyhanesi
Sağında baba katili
Solunda hakim
Hava da sakin
Kim kime dum duma
Gözler perişan ama
Zar atılmakta deste karılmakta
Büyükte bir hesap kalmış ortada
Katil oynasa hakim karşıda
Hakim oynasa adam katil
Sen cinayeti görme
Sen de eli indirme
Hadi yanda ki meyhaneye
Şerefsizlerin şerefe içtiği yere
Ancak ona içilir böyle bir yerde

Kırılan bir tabak sesiyle
On üçüm gelir aklıma
Yemek koymak amacıyla uzanmıştım dolaba
Kırılıverdi anne n’olur kızma
Gelsen de kızsan diyorum şimdilerde
Geç gelişlerime serzenişlerime
Ama nafile..

Tütüne yetmeyenler esrar çekiyor
Uykudan uyananlar zevke dalıyor
Mektebe gitmeyenler organ satıyor
Mektepliler alıyor
Doktorlar nakl ediyor

Bir umuttu bekledim istasyonlarda
Kapkara bir tren geldi
Düdüğünü çala çala
Son umutta tükendi avuçlarımda
Mekanı terkeyledik kurda kuzuya
Ölenlerin hepsi artık kadavra
Böyle gitmez düzelir diyor büyükler amma.
Kocaman bir palavra!

(Aralık/01)