Palandöken Akşamı Şiiri - Mustafa Suna

Akşam oldu, beyaz karlar, süzüldü.
Kalem, yine, gönül bağım, çözüldü.
Göz yaşlarım,dizîm, dizim, dizildi.
Garip gönlüm, yine yaktın, bağrımı.

Kızıl ufuklara, bakar, çağlarım.
Palandöken, gelin olmuş, ağlarım.
Nerde benim, mor sümbüllü, bağlarım.
Uzak yollar, sıla, duymaz çağrımı.

Ateş gözler, yaralıdır, yüreğim.
Suyum yok ki, bir katre su, vereyim.
Taş yastığa, kanlı gözüm süreyim.
Beyaz karlar, yine derdin, ağrımı.

“Dördüncü Yurt, Yirmi Numara’dan, Palandöken’e nazarım”

DALLI MUSTAFA