Palandöken Şiiri - Adem Eminoğlu

Dertleşelim şöyle gel seninle
Bilirsin severim herşeyinle
Arada bir sende beni dinle
Sohbetimiz sırrımızdır ey Palandöken

Eteklerinde çayır çimen
Zirvenden eksilmez duman
Bir ömür ettik ziyan
Ne gördün neye isyan ey Palandöken

Kime yuva oldun, sığınak
Zordur enginine ulaşmak
Herşeyden uzak sende kalmak
Kabul etsen beni ey Palandöken

Kar'ın olur yüzde yaşmak
Deli gönül ister koşmak
Ejderden öbür yana aşmak
Yol versen garibe ey Palandöken

Mazlum ahı kalırmı yerde
Hayatım tipi boran karda
Bu dargınlık ne ara yerde
Bari dur sen küsme ey Palandöken

Mecnunun çölü, Keremin nârı
Dertlinin gurbet âhuzarı
Eminoğluna bir mezar yeri
Hediyen olsun ey Palandöken