Sana açılan denizlerde yüzdürdüm gemilerimi
Kaç gemi batırdım kaç yelken yırttım
Tek gözüm görürdü iki kulağım sende
Sesini duyduğum zamanlar yüzünü göremezdim
Yosun kokusunda saklıydı çürümüş zamanlar
Çığlık çığlığa o kirli gagalı kuşlar
Hep yanlış tarafa uçup acıya kanat açıp
Yokluğun ve yoksulluğun tek sahibeleri
Ne de çabuk tüketiyordular açlığı
Sonra yelkenler dolusu gülüşler getirmişti rüzgar
Ama ben eteklerimi ağlayan denizatları ile doldurmuştum
Ah keşke ta baştan çözebilseydik palamarı da
Kirletmeseydik iç denizlerimizi
Kayıt Tarihi : 8.3.2003 14:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!