Palamar(mutluluk Gemisi) -12 Şiiri

Hasan Elibol

ŞİİR

TAKİPÇİ

Çok düşündüm,eleni'yi gemiye alırsam ,bu hareketim beni çok seven,benim de onu çok sevdiğim Esma'ma haksızlık olmaz mıydı? Eleni'ye anlayacağı gibi izah ettim, onu seven onun da çok sevdiği, benden çok daha iyi birilerinin karşısına çıkabileceğini söyleyerek ayrılmayı seçtim.

Gemiye geldiğimde Esma'mın gözlerinin ağlamaktan şişmiş olduğunu farkettim.Yine de o kadar gururluydu ki ,uykusuzluktan gözlerim şişmiş,şimdi ''gözlerime biborate desoude'i bir su buharı yaparım '' birşeyi kalmaz geçer,sen beni merak etme dedi ama, bir baktım boynuma sarıldı, hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladı,Çok korktum o rum kızıyla kalırsın diye ödüm patladı diye itiraf etti.''Aaa öyle bir kız mı vardı ?dedim,gülüştük.''Seni çok seviyorum kaptan,sensiz asla yaşayamam'' diye benden önce o itiraf edince şaşırdım ,apıştım kaldım(Ama önce ben söyleyecektim diyemedim) .

O zaman bu gece gemimizi süsleyelim,harika yaş pastalar yapalım,hem bayramı,hem yeni yılı kutlayalım,hem de sana bu gece bir sürprizim olacak dedim.Şimdi söylesen olmaz mı? diye ısrarlı olunca ,Esma ama o zaman sürprizin anlamı kalmazki dedim....

Bu arada semih yorulmasın diye,iş arayan bir genç kızı aşçı yamağı olarak gemi mutfağımıza işe aldım,sarışın mavi gözlü bu 20 yaşındaki afeti devran kızı görünce bir baktım 38 yaşındaki Semih hemen göğsünün sol tarafını tutarak kaptan bana bişeyler oluyor diye yere yığıldı.Hemen Esma ile onu revire taşıdık,Esma 1000 cc' lik Serum izolaytin içine, bemiks ampul,redekson ampul katınca ,Semih gözlerini açar açmaz,kaptan ALLAH razı olsun,ne muradın varsa versin RABBİM diye duaları peş peşe sıralamaya başlayınca ne oldu Semih dedim? Ben ömrüm boyunca böyle güzel bir peri hayal etmiştim.Ama bak dedim mutfakta sohbete dalıp, yemekleri yakarsanız ikinizi de denize atarım haberiniz olsun :)))))))))))).

Tamamını Oku

Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta

GÜNÜN ŞİİRİ

Gözlerimden Çok Yara ...

Cezmi Ersöz

Kalplerinde aşk işaretiyle doğar kimileri... Yeryüzüne gönül indiremez onlar... Hayatı ve insanları anlarlar,hayata ve insanlara merhamet duyarlar,ama hayatın ve onun içindeki insanların yaşadıkları gibi yaşamazlar.
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...

Devamını Oku

POPÜLER ŞİİRLER