Palamar Şiiri - Figen Güler

Palamar gibi sarılırken dalgaya,
Gemi usulca durur, yorgun limanda.
Kopsa zincir, savrulur sonsuz boşluğa
Ben seni bağladım kalbime usulca.

Kıyıdan kopan her bir parça rüya,
Seni bekler gönlümün limanında.
Kopmadan hep kalsın, ne olur yanımda
Bırakırsam olurum paramparça.

Palamar gibi sıkı tut ellerimi,
Sevgiyle sararız kırık gemileri.
Mavi deniz ne kadar hırçın da olsa,
Buluşur iki yürek kaybolmaz asla.