Pakize Şiiri - Nizamettin Özel

Bir dostum var;
Tanıtmak isterim size.
Geçen yaz tanıştık,
Adı Pakize.

Mahçup, sıkılgan;
Hatta biraz utangaç.
Yeşil bir ormanda,
Kupkuru bir ağaç.

Evlenmiş ayrılmış,
Kocası dövüyor diye.
Eşyasını toplayıp kaçmış,
Gerisi uzun hikaye.

Benim iş yerinin,
Alt katında çalışıyor.
Ne zaman görsem,
Hemencecik ağlıyor.

Bıkmış usanmış artık,
Suratından belli.
Yaşı daha yirmibeş;
Sanırsınız ki elli.

İki gözü, iki çeşme,
Ağlıyor beni görünce.
“Kurtulacağım” diyor,
“Kurtulacağım ölünce”...