Pakize Şiiri - Faruk Gökbulut

Ağır ağır,yorgun yorgun kaçan adımların
Büyük bir göçü andırıyordu.
Bir bakışından bin mana çıkacaktı
Bir sözünden bin sükut kaldı Pakize
Sustu senli bekleyişin sabırsız çığlıkları
Ve sustu...
Bilinmez yöden esen, keskin poyraz gibi duygularım
Çiy bıraktı sabah,
Gecenin örtemediği saçlarımın her bir teline
Gururum...
Ve gururum nasipsiz utanan af dilekçesiydi ellerimde
Baharı kendi ellerimle teslim ettim zemheriye

Belki de Pakize
Yarına bırakılmış günlerde görseydim dönüşünü
Sürgün verip filizlenecektim sade bir çiçeğini
Toprağın bağrına düşecek,
Muştulayacaktım taze mevsimini
Senli bir hikaye olacaktım
Şenlendirecektim seni tanımayan sohbetleri
Gülüşü olacaktım Pakize,
Herbiri rengarenk, herbiri boy boy çocuklarımın...
Öyle sıradan görmeseydin
Senli bir hikaye olacaktım kulaktan kulağa
Senli bir hikaye olacaktım dilden dile...

Zaten Pakize;
Sen hep gün gibi Torosların ardına sığınıyordun
Cebimde türküler dolusu sana hasret
Avuçlarımda fırtınalar demeti
Yumruk gibi oturdun
Böğrümün tam orta yerine
Sen bir sevda bilmecesiysin Pakize
Çok bilinmeyenli denklemlerin en bilinmeziydin
Hangi vakit takvimi aralasam
Senli hiçbir şey söylemiyordu
Çünkü sen;
Beşinci mevsimin onüçüncü ayında saklıydın Pakize

Seni Şirin'den Aslı'dan, seni Leyla'dan beri tanırım
Dönecek olsan bilirim, bilirim Pakize
Her zaman derim;
Akacak kan damarda durmaz
Can bedende, yürek kafeste.
Hayat istasyonundan kaç kara tren uğurlandı
Ben, bekledim gün batımı şehirler aynasında
Zaten, hiçbir kara tren
Seni bana geri getirmedi, getirmedi Pakize

Martı kanadından gençlik uçurtmam
Kirlenen insan denizlerim
Vapurlar içinde başıboş ve serseri İstanbul
Kahve masalarında düşen okey taşları ve yirmi yaşım
Hepsi ama hepsi;
Çikolata tadında, senli bir ıslıktı dudaklarımda
Senli bir ıslıktı Pakize

Doğdum, kundağıma nazar boncuğu diye türkü asıldı
İsmim dillerde, gözlerim dünyaya ıslak bir bakıştı
Ahh! Ahh bir bilsen, bir bilsen Pakize
Çatlayası yüreğimin tellerine vurduğum mızraptı masumluğun
Boynum bükükse aynaların karşısında
Sana olan utancımdandır duyduğum burukluğum
Asırlık çınarın köklerinin topraktan ayrılışıdır
Ellerinin ellerimden ayrılması
Sana olan açlığımın ilanıdır
Gözlerimin senden başka anlam bulamaması
Çocukların zamansız ağlamasıdır,
Buz dağlarını eriten
Seni sormasıdır her yanımın
Günlerime mahşer dedirten...
Zaten sevgiden bir kazak dokuyordum
Sen her ilmekte düğüm oldun.

Doğdum..doğdum Pakize
Kundağıma nazar boncuğu diye türkü asıldı
İsmim dillerde,
Gözlerim dünyaya senli bir bakış kaldı
Senli bir bakış...
Senli bir bakış kaldı Pakize.

*Sevgili kardeşim F.M.YAĞCI yüreğine, kalemine sağlık..
Şiir gönüllü dostuma şiir tadında bir ömür dileğiyle...*