Pakistan’a Destek Ol Şiiri - Ramazan Ateş

Pakistan kan ağlıyor,
Vurmuşda afet.
Yer yerinden oynamış,
Ne yapsın devlet?

Soğukdan dağlarda,
Donuyor millet,
Ne olur ey canlar,
Sende biraz yardım et.

Ekmeğin aşın var,
Ne mutlu sana.
Bir çorba parası,
Ver Pakistan’a.

Orada insanlar,
Açlık çekiyor.
Sen gibi gardaşının,
Yardımını bekliyor.

Pakistan tek dost,
Tek gardaş ülke,
Haydi durma o zaman,
Sende destekle.

Komşusu aç iken,
Tok yatan olma.
Çok şey istemiyor,
Bir sıcak lokma.

Orada ağlayan,
Çocukları gör,
Hem soğuk, hemde aç,
Yaşaması zor.

Dün bizim afette,
İlk onlar koşdu.
Neyi varsa verdi,
Gönlünü açtı.

Dünya sağır olmuş,
Duymuyor işte.
Sen bari destek ol,
Bir çocuk besle.

Müslüman Türk’sün sen,
Gönlü açık ol.
Gardaşın ölüyor,
Haydi çabuk ol.

Haydi artık yiğit
Gardaşım haydi.
Bir çorba parası
verirsin gayri

Analar yavrusunu,
Sarmış bağrına.
Düşün o bebekler,
Soğuklar altında.

Haydi bacım haydi,
Sende destekle.
O yetim yavrular,
Bak soğuktan ölmekte.

Duamız sizlere,
Allah razı olsun,
Gönüldaşlar, bacılar.
Teşekkürler size,
Destek olan tüm canlar.

Ramazan Ateş/Enschede-26.2.2006