Paketle birlikte azalıyorsun sende,
solan kibrit alevleri gidişine haberdar sanki.
Kapı koluna uzanıyorlar habersizce,
seni izleyen boğulası dumanlar.
Dibinde gidişin görülüyor,
düşerken sayısı, tütün ölüsü kağıtların.
Bir daha kimbilir ne vakit,
dudaklarımız aynı filtrede buluşacak,
aynı halkalardan geçireceğiz, solgun yüzlerimizi.
Dönüşün yeni bir paketle ezbeledim, biliyorum
Sonuncuda seni içiyorum...
Kayıt Tarihi : 27.12.2002 00:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!