Pahabiçilmez Hayatlar Şiiri - Önder Karaçay

Aynı yalnızlıkların yaşandığı evler farklı fiyatlara satılıyor. Farklı fiyata satılan her zaman aygıtı aynı anı gösteriyor.

Pahabiçilmez hayatlar yaşıyoruz.

Bir yuva kurmak bir ömür sürüyor. Bir ömür bir yuva kurmaya yetmiyor.

Bir ömür bir ev almak için harcanabilir mi?

Pejmürde bir otomobil ile dünyanın en pahalı otomobili aynı yakıtı tüketiyor, aynı yolun yolcusu olduklarından bihaber olarak.

Geçici sahiplikler ile biri diğerinden üstün olduğunu düşünüyor. Üstünlüğün bedelini ödeyerek satın aldığını sanıyor. Öteki duruma düşen herkes ağır bedeller ödeyecek duruma gelmek için neyin peşinde olduğunu bilmiyor.

Sadece karın doyurmak için akıl ve vicdan ile yaratılmış olamaz insan. Henüz daha cevabı bulunmamış daha anlamlı ve erdemli bir sebebi olmalı yaşamın.

Geçici olduğumuzun idrakine varmış olsaydık bunun anlamlı bir karşılığını da bulabilirdik.

Birbirlerini geçmek ve üstünlük taslamak konusunda ölçü neden maddiyat olarak biliniyor?

Çünkü öyle pompalanıyor insanların bilincine.

Kimsenin midesi kimseden büyük değil ki fazlasını hak edebilsin.

Dünyanın, ülkenin, kentin, mahallenin en zengini olmanın bir itibarı neden var?

Bu itibarı onlara, onlar gibi olmaya çabalayanlar vermektedir.

Herkesin ulaşmasının mümkün olmadığı yol ve yöntemler bilmek gerektiriyor maddi zenginliğe ulaşmak için.

Maddi zenginliğe kavuşmuş her insan aynı zamanda çok akıllı biri olarak rağbet görüyor. Yöntemleri her ne kadar ahlaklı ve adil olmasa bile!

İnsanlar arasında huzur, sağlık, mutluluk, güler bir yüz ve paylaşmak neden kayboldu?

İnsan çabasının kurbanıydı.

Hırsı bırakmıyordu kimseyi. Hergün kolundan tutup getirilen biri gibi kimin çıkarına çabaladığını bilmeden güne dünden kaldığı yerden devam ediyordu. İstekli!

Doğadan kopmuş her insan haliyle doğal halini kaybetmişti.

Herkes için eşit doğan, aydınlatan, ısıtan güneş, herkese eşit yağan yağmur, herkesi karşılık beklemeden besleyen toprak örnek olamıyordu insana.

Topraktan geldiğini toprağa gittiği güne kadar unutmuştu insanlık.

Pahabiçilmez bir hayat yaşamak adına heba ediliyordu hayatlar.

Paranın etrafında dönerek sönüyordu yaşam. Kimin çıkarına dönüyordu bu çark?

Herkes için zengin olması gereken devlet neden güçsüz düşürülmüş, bu düzenden beslenen ve doymayanların organizasyonu haline neden gelmişti?

Herkese ait doğal kaynaklar neden eşit ve adil paylaşılmıyor?

Bu sorulara kim cevap verecek? Ya da dünyada kaç insan bu soruları kendisine sorabilir?

Sordu diyelim! Cevap verebilir mi?

Çöpte ekmek bulamayan insan ile parası bankada hesaba sığmayan kodamanlar aynı dünyada doğmadılar mı?

Kim bozdu bu eşitliği?

Devrimin yelkenlerini şişiren sebepler yine çoğaldı dünyada.

Dip bir dalga hazırlık içinde.

Devrimcilere ulaşacak iletişim kanalları şimdilik kitle imha silahı olarak kullanılıyor. Olabilir. Dip dalga bir gün el ele verdiğinde hepsi yerle bir olacak.