Temiz ruhlarlardan bir şelale gördüm
Çağlayanlardan coşkun bir ırmak
Selvilerden uzun ince bir düğüm
Doğaya yakın insan lekesinden ırak
Mukaddes dünyanın şefkatli ellerinde geldi insan dünyaya. Evveliyatında göklerden bir çatı, sık ormanlardan kapılar vardı. Ve açıldı inanılması güç dehlizler, tepesinde öfke saçan gri bulutlu sıra dağlara. Beşeriyetin hükmü yokken bu sultanlığa, yer ve gök hizmet etti tepelerden akıttığı sularla. Kuru toprakta damlayla can buldu akasyalar, sürgün verdi berrak sislerle kaplı ovalara. Larvalar kucağına sarıldıkları ağaçlardan binbir rengiyle kelebekleri saldı ak meşelere. Okyanusların taze kıpırdanışları, kıyıda topakladı gölgesindeki huzur ağaçlarını.
o kadar da önemli değildir bırakıp gitmeler,
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Devamını Oku
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta