Padişahım Çok Yaşa Şiiri - Niyazi Şahin

Tahta oturduğun zamandan beri
El elinde maşa oldun hep maşa
Başımıza paşa yaptın neferi
Geçti bak sonunda ayaklar başa
Ferman senin padişahım çok yaşa

At da senin işte meydan da senin
Mühür de senin bak ferman da senin
Eşin benzerin yok cihanda senin(!)
Kendini ne sandın Rab misin hâşâ
Devran senin padişahım çok yaşa

Sağında sadrazam solunda vezir
Şakşakçın çok hepsi pohpoha hazır
Memlekette ne adalet ne huzur
Kuşa döndürdünüz ülkeyi kuşa
Çok yaşa sen padişahım çok yaşa

Esiri olmuşsun nefsin esiri
Kibir kokar iki lafının biri
Dışına aksetmiş içinin kiri
Önce üç talakla nefsini boşa
Ey Haşmetli padişahım çok yaşa

Bir varmış olursun bir yokmuş bir gün
Yere düşer tuş olursun tuş bir gün
Nefsini hesaba çek konuş bir gün
Taşa vuruyorsun baltayı taşa
Ey zavallı padişahım çok yaşa

Firavun’du Karun idi Nemrut’tu
Hepsi kendi döneminde mabuttu(!)
Karun’u yer, Firavun’u su yuttu.
Sarılmadan birkaç metre kumaşa
Geberdiler sen hünkârım çok yaşa

İbret de mi almıyorsun bir ibret
Sanma hayat bu dünyadan ibaret
Bu yolun sonunda ahret var ahret
Amelinle kalacaksın baş başa
Çok yaşa ki günah işle çok yaşa

09.01.2013