Padişaha Söz Kalmaz Şiiri - Umut Beylik

Gün ağarır,
Deli bir ferman yazar dağlar.
Padişaha söz kalmaz,
Vurur inceden inceye
Yürek sızısı.
Akarsuyudur ezgisine bulaşmış,
Kıvrım-kıvrım
Salınan yar hasretinde,
Öylesine öfkeli
Ve öylesine mert,
Canı can yaran yoldaşıyla,
Fermanına hasret kalır bu yollar.
Yine dertten derde düşmek var,
Yol boylarında salınan
Unutulmuş bir tarihin ilk sayfasına
Düşmek var.
Sol ayağından vururlur bu keklik bıkkınlığı,
İlişince ihanet damarlarına
Vurulur bu puşt takımı.
Bu şehrin üstüne durur.