Paçavra Şiiri - Yasemin Günay

Yalnızlık kol geziyor
Hüzün, hep yüreğimde
Yetmiyor varlığınız
Onları yok etmeye

Bulutlar arasından
Göz kırpan kızıl bir renk
Başımı döndürse de
Gökyüzündeki âhenk

Soluyarak rüzgârı
Ufuklara dalsam da
Her rüzgâr esişinden
Yeni bir şevk bulsam da

Mutlu etse de beni
Sıcacık tüyleriyle
İçimi ısıtacak
Bir kedi görmek bile

Belki farklı olduğum
İçin diğerlerinden
Tutunsam da hayâta
En sağlam yerlerinden

Başka nedir ki hayât?
-Mubalağa yapmadan-
Tuttuğum yerden kopan
Küflü bir paçavradan