Çıktım dama, aldım pabucunu
Kuşlar çıkarmış olmalı,yoksa nasıl kıyılır sana.
Yoksa nasıl çıkarılır bir hayattan senin varlığın
Ah benim kıyamadığım kırgın hayalim,
Çıktımda gönlümün en ücra tepesine,
Zirvesinde sen, pabuçların ve ben...
Sarılmış sırtlarımız birbirine üşüyoruz,
Sığınmış ruhlarımız gövdemize ürküyoruz.
Çıktım hayatımızın gerçeklerine,
Zira bir ara uzağından bakmaktaydım;
Gördüklerim şaşırttı beni çünkü;
Ben sevdayı yaşanırsa yaşar sanmaktaydım...
Kayıt Tarihi : 21.5.2008 16:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!