Pa ra saadet değil Şiiri - Menevşe Sümen

Bu öykü bir beyin oğlunu anlatıyor sevgiyi tat mamış ufakbır tepessüm de yeter
Mutluluğa yaşantısında mutlu değil yusufun hikayesi siyah bir atıvar olur onunla
Arkadaş biner atına dere tepe dağ bayır demez gezer zengin ama parayla saadet
Olmaz zenginliğe tutkun baba yusufun hikayesi ihtiyacı sevgi biner atına gezerken
Bir çobana raslar çobanın yanında bir merkeple köpeği var attan inerken köpek
Hemen havlar sahibi gelir selamlaşır muhapbetten sonra çobanmustafa ortaya bir
Bez serer heybesinden peynirle ekmek koyar bir baş kurusovan çıkarır kırar ortaya kor
Öylen yemeyimizi yiyelim der adını sordu adım yusuf dedi yusuf otursofraya oturdu
Gülüşerek yedik kuru sovanla peyniri o kadar tatlı geldi mustafanın mutluluğunun beyin oğlu
Gördikce kendide mutlu oluyor arkadaşlık kurarlar bir yoksulluk içinde yaşayan fakir Çoban mustafa dan çok şeyler aldım öz ve sıcak insan tanıdım mutluluğumu Mustafaya borçluyum
Beyin oğlu yusufun emeli mutluluktu Mustafa eve davet eder yusufu kurusoğanı katık yapan çobanın ailesiyle mutluluğunu gördikce işte bu insanın zenginliği para saadet getirmez Mustafanın ailesinden görmüş olduğu sevgiyi kazanır helallaşarak ayrılıllar bir zaman sonra yusuf Mustafayı görmeye gelir sevgiyle sarılırlar her ikisininde birer çoçukları olmuş beraber otururlar
sofraya ayran çorbasını içerler mutlu olarak ayrılırlar gönül zenginliği sovanı katık yapıp
Yemek gördü beyin oğlunun hekayesi
Menevşe Sümen